Gelukkig heb ik de afgelopen nacht een ingeving gekregen die het beklimmen van de Heuvels wellicht wat verdraaglijker maakt. Ondanks dat meneer Shimano het mij niet toestond om gebruik te maken van mijn laagste verzet, heb ik een list bedacht waardoor het toch mogelijk werd om in mijn laagste versnelling te fietsen. Handmatig heb ik de ketting gewoon op het kleinste tandwiel gelegd! Dit leidde wel tot zwarte vingers en een schrapend geluid van mijn ketting die nu aanliep tegen mijn voorste derailleur, maar ik had nu wel meer mogelijkheden om de steile beklimmingen te voltooien!
Desalniettemin bleven deze beklimmingen zwaar en ben ik bij de steilste stukken afgestapt om deze te voet te overbruggen. En zo voltooide ik de eerste 60 km waarna er nog enkel relatief vlak terrein wachtte, met een enkele incidentele beklimming of hobbel. Tussendoor nog even gestopt bij een intermarche om zoetigheid, brood en vers water in te slaan, om vervolgens tpv een aantal oude romeinse ruïnes van respectievelijk een theater, een badhuis en een tempel mijn broodje te nuttigen. Al bladerend in mijn boekje van Paul Benjaminse kwam ik erachter dat er in Parijs zelf ook een camping is, in het Bois du Boulogne aan de westzijde van de stad. Dit klonk veel verleidelijker dan de camping 30 km buiten de stad, echter betekende het wel 30 km extra fietsen tot aan de oostelijke rand van de stad, om vervolgens nog 10, 15, 20 km door te fietsen naar de westelijke rand van de stad. Eerst maar eens naar het oorspronkelijke doel fietsen.
Om 18:30 voltooide ik mijn oorspronkelijk beoogde 125 km. Op dat moment heb ik toch besloten om de stad in te fietsen naar het Bois du Boulogne in de hoop dat de camping nog open zou zijn op het moment dat ik daar om 20:00 a 20:30 zou aankomen. Middels een vrijliggend fietspad rijdt je langs een 30km lang kanaal de stad in tot aan de Place de la Bastille. Aan het kanaal leek geen einde te komen! Bij aankomst aan de place de la Bastille stond de dagteller inmiddels op 160 km en moest ik nog van oost naar west de stad door. Mijn benen deden zeer, maar ik was wel in Parijs! Op de fiets! Wat een grap! Nog even doorzetten. Over de Rue de Rivoli, langs het Palace du Louvre, voorlangs steken richting de Seine, rechtsaf langs de Tuilerieles, met de bocht mee, voor het Petit en grand Palais langs, om via het terrein van de wereldtentoonstelling koers te zetten naar het Bois du Boulogne.
Aangekomen op de grens van het bos was het al haast donker en zag ik er tegenop om dit park nog te betreden. Gelukkig werd er nog vollop hard gelopen, gefietst en gerollerskate door de ware en heb ik mijn adem in gehouden en heb het park betreden. Uiteindelijk de camping gevonden en mijn angst dat deze al dicht zou zijn bleek totaal ongegrond. Totaal! De receptie stond nog vol met backpackers en andere kampeerders die op dit tijdstip - 21:30 - nog een plekje hoopte te bemachtigen. Uiteindelijk kreeg ik een plekje toegewezen, heb in het donker mijn tent opgezet - de haringen vervloekend die maar slecht de rotsachtige bodem in wilde - heb een plens water in mijn gezicht gegooid en ben met 180km op de dagteller gaan slapen!
Totaal 750 km in 6 dagen... Parijs! Nu nog weer terug zien te komen, liefst met de trein....
Vesting
En weer zulk mooi weer!
Kasteel bij Pierefonds…
En dan...