Met het wakker worden vanochtend was er een stralend blauwe lucht en die is het merendeel van de dag ook gebleven. Eindelijk goed fietsweer! En in verhouding weinig wind! De eerste 50 km gingen top. Rustig aan het dal bij de camping uitgefietst tot aan Montorieux. Ik heb mezelf erbij neergelegd dat als de hellingen te steil worden ik afstap en met fiets en al de berg opwandel. Dit is me vergeven want mijn laagste verzet werkt niet. Ik heb aan de voorkant 3 tandwielen waarvan ik met schakelen alleen de grootste twee weet te bereiken. Wie weet zou het me met het betreffende tandwiel werkende wel lukken de steile hellingen te beklimmen. Vooralsnog en na een aantal verwoede pogingen is het me helaas niet gelukt het laagste verzet werkende te krijgen, met verzuurde benen als gevolg. Of een korte wandeling.
Na het passeren van Montorieux (overigens een werkelijk waar nietszeggend agrarisch plaatsje zoals ik er zovelen passeer) koers gezet richting Laon; een wat grotere stad met prachtige Gotische kathedraal. Dit stuk van de route hobbelt wat op en neer maar zonder al te steile hellingen. Wel is dit stuk van de route zuid west georiënteerd en gelegen in open agrarisch gebied, wat betekent dat je ca 40 km pal tegen de wind in fietst. En hoewel het vandaag geen windkracht 4 5 6 was, was 2 of 3 absoluut wel aanwezig. Dit in combi met het heuvel op en heuvel af fietsen maakte dat de voortgang niet heel vlot verliep. Bij Laon volgde vervolgens het summum der beklimmingen. 150 verticale meters in 1 tot anderhalve km. Toch ben ik boven weten te komen en heb ik even snel een blik geworpen in die mooie Cathedraal. Hierna mocht ik overigens diezelfde 150 meter ook weer naar beneden.
Na Laon doorgefietst naar een camping in Suzy met een verschrikkelijk Texas thema. Dat Texas thema betekende overigens wel dat ik hier ook een hamburger met frietjes kon krijgen! Het liefst had ik echter nog een stukje doorgefietst om nog een stukje verlies van gister te compenseren. Echter was de eerstvolgende camping pas 30 km verderop, met nog een aantal forse beklimmingen en regenbuien in het vooruitzicht. Vlak na het opzetten van de tent volgde vervolgens een bui waarvan ik blij was dat ik er niet (wederom) in fietste.
Vandaag heb ik mentaal stiekem wat steun gehad van twee Belgen die vanuit Leuven dezelfde route naar Parijs volgen als ik. We hebben elkaar over en weer ingehaald, hebben min of meer gezamenlijk Laon beklommen en hebben na Laon nog een stukje samen opgefietst. Twee bijna vijftigers die het gevoel hadden nog iets noemenswaardig te moeten doen voordat ze daadwerkelijk 50 worden. Ik heb me er vandaag in ieder geval aan opgetrokken.
Vanaf de texas camping is het nog 125 km naar de rand van Parijs. 125 km die ik hoop morgen in een dag weg te rijden. 125 km waarvan ik vrees dat de eerste 50 nog veel steile beklemmingen kent die mijn fiets eigenlijk niet aan kan. 125 waarvan ik denk dat het de laatste 125 zullen zijn omdat ik denk dat ik eenmaal in parijs aangekomen (na eerste een beetje rondgesnuffeld te hebben) lekker de trein terug naar huis pak mijn tweede weekje vakantie mijn bed in duik, vergezeld door Belle en Blaze. Misschien is 500 km terugfietsen toch nog wat ambitieus. Hoewel ik op de terugweg de wind in de rug zal hebben....
Ow en ik heb na 27 jaar ontdekt hoe een slaapzak werkt. Je moet één worden met de slaapzak. Samen omdraaien ipv afzonderlijk. En er zo diep mogelijk in wegkruipen... Een hele openbaring...
Zo mooi! Zo blauw! Zo fijn!
Kabbelend riviertje...
laon.
Met zijn Kathedraal...
Erg fraai!
Knap gemaakt!
Indrukwekkend!