Met de fiets naar Parijs: 17/08 Dag 3, Anseremme

Vanochtend wakker geworden in het gezelschap van ganzen. Erg gezellig na twee dagen van relatieve eenzaamheid.Na gister zou vandaag in verhouding een relatief rustige dag worden. Met enkel 93 geplande km voor de boeg zou ik zowel 's ochtends als s' avonds niet heel veel haast hoeven maken, als ik op de dag zelf maar een beetje door zou fietsen.

Ik werd rond 7 uur wakker en hoewel de zon nog niet achter de bomen vandaan was, was al wel goed te zien dat de zon vandaag niet de hele dag achter de wolken verstopt zou zitten. Ik heb 's ochtends een beetje mijn gemak gehouden, wat betekent dat ik mezelf gewassen heb, de afwas gedaan heb van de vorige avond, mijn telefoon al tetris spelend heb opgeladen in het toiletgebouw en ik rustig aan alles heb ingepakt. Daarna rond een uur of negen op de fiets gesprongen en richting Spar gefietst om de broodnodige proviand in te slaan.

Rond kwart over negen dan echt onderweg gegaan. Voor het gemak nog twee nummertjes gevolgd welke me over heerlijke kasseien brachten, om vervolgens dan nu echt de route naar Parijs van Paul Benjaminse op te pakken. Vanuit Hoegaarden leidt zijn route over een tot fietspad omgetoverde spoorweg naar Namen. Het fietspad is een mooie route en gelukkig bleek de wind een stuk minder te zijn dan gister, hoewel nog steeds aanwezig. De route loopt dwars door het Waalse heuvellandschap, wat betekent dat ik de eerste twee uur enkel vlak of heuvelopwaarts heb gefietst. Het heuvelopwaarts fietsen bevalt mij overigens beter dan tegen de wind in fietsen. Waarom weet ik niet. bovendien zijn de hellingen ook niet echt stijl, want vroeger reed hier immers een trein. Het Heuvelopwaarts fietsen wordt een x aantal km voor Namen vervolgens ruimschoots gecompenseerd door het heuvelafwaarts fietsen. What comes up, must come down.

Bij Namen kom je al gauw langs de rivier de Sambre te fietsen, welke uitmondt in de Maas, of Meuse. Vanaf Namen vervolgens de route vervolgd naar Dinant en de even verderop gelegen camping bij Anseremme. Tussendoor nog even op mijn gemak een veel te dure maar welverdiende lunch genuttigd bij een brasserie. En ik maar denken dat een brasserie voor gewoon normaal pretentieloos volk was. Zolang ik er geen gewoonte van maak is er niets aan de hand.

De route van vandaag was een en al pittoresk en schilderachtig. Het Maasdal geeft echt het gevoel van Europese wildernis. Het is bijzonder hoe een landschap geleidelijk aan kan veranderen. Van de conglomeraat Randstad met al zijn stedelijkheid en industrie, naar de vlakke landelijkheid (elysium?) voorbij Breda, tot het glooiende Waalse landschap en door het ruige Maasdal met zijn rotspartijen en vele groene steile hellingen.

Vandaag was de eerste echte goed dag (zonder regen!) als nu ook de wind verdwijnt komt het helemaal goed.... In totaal nu 384 kilometer gefietst!